Ierland

Ierland juli 1996... Mijn eerste trip, met z'n vieren waren we. Bedoeling was een studievriendin van ons te gaan opzoeken in Limerick, van die gelegenheid zouden we dan ook gebruik maken om Ierland zelf wat beter te leren kennen.

En Oh, wat waren we nog jong en onbezonnen... Met rugzakken zo vol, zo zwaar, alles hadden we bij van een hele garderobe en schoenenkast tot een eigen dak boven ons hoofd onder de vorm van een tent, die we achteraf bezien eigenlijk beter niet hadden meegesleurd want gedurende heel de trip is het ding slechts 2 keer opgezet. Op de luchthaven luidde het verdict dan ook 19 kg, een troost was dat 2 van mijn reisgenoten nog meer bij hadden (hoe zat dat weer met die "tussen 20 en 30% van je eigen gewicht regel"??). Als ik nu 10 jaar later terugkijk op hoe ik heb lopen zeulen met die vracht, kan ik mij bij God niet meer herinneren hoe ik dat ooit heb kunnen dragen. En dragen dat hebben we gedaan, zelfs tijdens een heuse dagtocht naar Blarney Castle voor de beroemde kus om meer spraakzaamheid, niet dat het daaraan mankeerde hoewel na een hele dag zwoegen met 19 kg op mijn rug was elke vorm van conversatie al een enorme inspanning.

3 weken duurde onze tocht, ze bracht ons van Dublin via Cork, Blarney, Bantry, Killarney, Limerick, Kilkee, Doolin en Galway terug naar Dublin. En 10 jaar na datum is het moeilijk om over elke plek nog iets te schrijven, anderzijds kan ik mij sommige plaatsen nog levendig herinneren.

Cork en Limerick waren (zijn) grote steden, heel erg veel tijd hebben we er niet doorgebracht. In Limerick logeerden we bij Cora en van daar zijn we naar Kilkee gereisd waar Cora's familie de zomer doorbracht in een vakantiehuisje en waar we enkele dagen van hun gastvrijheid hebben genoten. Killarney en Kilkee waren kleinere gezellige stadjes waar altijd wel iets te beleven viel. In Killarney kregen we zelfs de eer om tot Roadies van een plaatselijke rockband benoemd te worden, dit had als grootste voordeel dat we nog in de pub konden blijven tot na sluitingsuur. Tot ons groot plezier zijn we diezelfde band ook in de buurt van Kilkee nog eens tegengekomen waar dat voordeel eindigde in een nadeel want eens pubs en clubs gesloten is iedereen slapen, zelfs taxichauffeurs... En dus zaten wij zonder vervoer terug naar Kilkee en zijn we na een nacht vol omzwervingen: van in een bocht onder een straatlamp, via een Ford Fiesta en onder de kerktoren, toch in een zetel terecht gekomen om wat er nog van de nacht overbleef weg te slapen... En de volgende ochtend al liftend terug te keren naar Kilkee waar men al een zoekactie naar ons gestart was.

Galway is een bruisende studentenstad, altijd en overal ambiance, alleen waren wij net iets te jong om toegelaten te worden tot de nachtclubs. Zelfs in het gezelschap van onze 2 Canadese vrienden Greg en Ash slaagden we er niet in. Restte ons een pintje drinken op straat bij de deur van een pub... En natuurlijk is ook Dublin een toffe stad!

En Doolin, zaaalig Doolin, een dorpje, toen nog een straat groot, die straat kwam uit op een camping en over de muur van de camping waren er nog wat rotsen en dan de zee. Allemaal heel spectaculair en toen nog behoorlijk ongerept. De busrit naar daar was net als alle busritten in Ierland toen behoorlijk spectaculair, door de rotsen over smalle weggetjes, langs cliffen, steile hellingen, enz... In de bus zaten de 2 Canadezen, Greg en Ash, ook zij gingen naar Doolin en ook zij wilden kamperen. Het begon met een wedstrijdje om als eerste de tent op te zetten, wij wonnen, dan dienden de beide tenten als goal voor een wedstrijdje voetbal, zij wonnen... De eindscore was gelijk en dus moest er gevierd worden in 1 van de 2 pubs in Doolin. En hoe klein het dorpje ook moge zijn, die 2 pubs zaten vol, heel veel sfeer en ambiance, volksmuziek, die Ieren allemaal even vriendelijk en de Harp, Kilkenny en Guinness die vloeiden rijkelijk... De koppijn de volgende dag was navenant maar een stevige wandeling langs de prachtige rotsachtige kust heeft dat helemaal opgelost.

En zo zijn mijn belangrijkste herinneringen aan Ierland neergeschreven en had ik het reisvirus helemaal goed te pakken!

Naar Blog overzicht