Salta en omgeving

Salta, in noordwest Argentinië, is één van onze favoriete steden. Het is kleiner dan Buenos Aires maar zeker niet minder gezellig. Het heeft nog die mooie koloniale architectuur wat hier in de regio nogal ongebruikelijk is wegens de grote kans op aardbevingen. Toch is Salta hiervan altijd gespaard gebleven. Dit zou te wijten zijn aan enkele beelden van heiligen die op één of andere manier in Salta zijn aangespoeld (vreemd zo zonder zee in de buurt). Ze hebben een jaarlijks festival gekregen en worden dan in processie door de straten gedragen. Snappen wie het snappen kan, maar tot dusver heeft Salta dus nog niet in puin gelegen. En gelukkig maar want het is er gezellig met een mooi, gezellig, centraal plein en de vele terraskes erom heen.

't Was niet alleen om de terraskes dat we naar Salta getrokken waren, al waren die natuurlijk mooi meegenomen... Maar Salta is ook de perfecte uitvalsbasis om de regio te bezoeken. En nu we ook stilaan bedreven werden in de kunst van het afbieden (we are no Americans!), hadden we ons een mooie dagtrip door die omgeving en naar de Salinas Grandes (grote zoutvlakte) geregeld.

Om daar de geraken volgden we tot 'San Antonio de los Cobres' het traject van de 'Tren al les nubes'. Oftewel, de Trein naar de wolken, liefst van al hadden we zelf deze trein genomen omwille van het prachtige traject dat hij volgt tot hoog in de Andes. Maar omdat het in deze regio op dit moment regenseizoen is, rijdt de trein tussen december en maart niet. Nu ja, na de gewone weg en de rails gezien te hebben kunnen we dat enigsinds begrijpen. Zelfs met de bus/auto wordt deze weg uitermate gevaarlijk en onberijdbaar door landverschuivingen bij hevige regen. De uitzichten maken alles, en zelfs meer, goed! Waaaauw! Ik ben weer in de Andes, na 7,5 jaar ben ik echt weer in de Andes!!! De eerste keer dat ik dit gevoel weer heb!



Uiteindelijk is het hoogste punt dat we bereiken 4170m, goed voor de "been there, done that, took the picture"-foto maar shit wat een gevoel, IK BEN WEER IN DE ANDES!!!


Salinas Grandes is zeker ook een hoogtepunt! En hoewel we geen blauwe lucht hadden was er in de verte een extreem drijgende onweerslucht, indrukwekkend. Om van de zoutvlakte maar te zwijgen, een vlakte van 210 vierkante km zout. Wit tot je ogen ervan pijn doen, in alle richtingen en zover je kan kijken, zout, overal zout. Enige afwisseling brengen de rechthoekige poelen, waaruit zout wordt gewonnen voor dagelijks gebruik. Het kraakt onder je voeten alsof je op korrelsneeuw loopt, moesten we niet beter weten, we zouden denken dat we op eeuwige sneeuw staan.


We sluiten af via de kloof van Humahuaca, een afdaling waar ze ook in Frankrijk nog een puntje aan kunnen zuigen, Unesco World Heritage in de categorie natuur, adembenemend knap. Laatste stop is Purmamarka, waar de 7 kleurige berg het dorpje domineert, alle kleuren van alle aardlagen van de Humahuaca kloof zijn hier te zien in 1 rots! Verder een klein marktje met allemaal "artesanias", gezellig! En dan volgt een lange rit terug naar Salta, waar de terraskes weer staan te wachten ;-) ...