25 years of traveling

vrijdag, januari 12, 2007

heilige koe

De officiële godsdienst in Nepal is het Hindoeïsme, één van de peilers hiervan is het respect voor leven en natuur. Symbool hiervoor staat de koe, de Heilige Koe. Ze slenteren overal rond, de Heilige Koeien, en heersen zo over de mobiliteit... Zij bepalen meer dan wie ook over het vlot verlopen van het verkeer... Als mevrouw de Koe het welletjes vindt met de drukte kijkt ze eens op haar domme "koe-se" manier rond alvorens neer te ploffen in het midden van een druk kruispunt. Als mevrouw de Koe vindt dat het verkeer op de autostrades, voor zover er daar sprake van is, te snel gaat, behoudt ze zich het recht voor een heel rijvak in te palmen en het tempo aan te geven,... Als mevrouw de Koe door de steegjes van de stad kuiert en ze ziet een fruit- en groentenkraampje met aanlokkelijk lijkende hapjes, heeft zij het recht zich hieraan te goed te doen... Kortom de Heilige Koe geniet onschendbaarheid, zij wordt niet gestraft voor het pikken van een maïskolf bij die kleine arme handelaar langs de weg... neen, die straf komt toe aan de arme zwerver die van honger en uitputting zichzelf niet meer kan beheersen... Nuja, het is dan ook gemakkelijker om bij die zwerver een hand af te kappen dan bij een koe.

De koe geniet zelfs in die mate bescherming dat er strenge straffen staan op het verwonden of doden van een koe, voor dit laatste riskeer je zelfs levenslange lange opsluiting... Dat is een zwaardere straf dan dat je in veel gevallen krijgt voor het doden van een zwerver. Een koe kwetsen doe je dus beter niet, zelfs niet per ongeluk...

Zo heb ik persoonlijk ervaren in hartje Kathmandu. Ik genoot al enkele dagen van de gastvrijheid van een Nepalese familie toen de zoon des huises besloot dat het niet langer zijn taak was mij overal naartoe te voeren. Ik mocht beschikken over zijn Zjiangling 250cc crossmoto... inclusief 5 minuten rijles door hem persoonlijk gegeven want iedereen kan toch zo'n Chinees kreng besturen, niet...?

Een eerste opstakel was het feit dat mijn benen te kort waren om met mijn voeten de grond te raken, een 2de opstakel was dat ik zelfs nooit met een Honda Caminooke gereden heb. Maar moeilijk kon dat toch niet zijn...? Alhoewel... Wat ik dacht dat de voorrem was, bleek de ambrayage te zijn, de voorrem zit rechts, omgekeerd aan de enige 2 wieler die ik kan besturen, de fiets... Schakelen ging ook al redelijk moeizaam, maar ik geraakte toch al in 2 versnelling... De rijles was dus afgelopen en't was hoog tijd voor mijn vuurdoop in de steegjes van Kathmandu. Althans dat was de mening van mijn Nepalese rijinstructeur en dus kon ik weinig anders dan maar op pad gaan, de drukke chaos van Kathmandu in... Waar al meteen het onvermijdelijke onvermijdelijk werd...

De eerste, de beste koe besloot mijn pad te kruisen of beter ze besloot mij de pas af te snijden. In een soort van reflex maar zonder de juiste routine gaf ik extra gas, trok vol de voorrem dicht, ging overkop en knalde op de bewuste "Heilige Koe". Het gevolg laat zich raden, Koe gewond, voorwiel krom, blauwe plekken en wat schrammen, de politie gealarmeerd en Kathmandu op stelten... Maar met de hulp van mijn motorrij-instructeur op "spectaculaire wijze" ontsnapt aan de Nepalese politie die alles in het werk stelde om de vermeende "moordenaar" te pakken te krijgen... Gelukkig voor mij, zo bleek achteraf, was de koe slechts licht gewond en had ze ook maar een klein schrammetje... Eens terug op de been zette ze haar dwaaltocht door Kathmandu verder. En ik heb sedertdien nooit nog op een gemotoriseerde 2-wieler gezeten...





Naar blog overzicht