Iran

Ik heb het al vaak gezegd maar Iran is één van de interessantste landen die ik heb bezocht. Een reden daarvoor is dat ik niet echt een idee had wat ik moest verwachten. Iran was/is vooral bekend bij ons als een "schurkenstaat", van de Iran-Irak oorlog, het strikt Islamistische regime, de Ayatolla's en heel recent nog van zijn atoomprogramma... Wat zou je daar dus als toerist gaan zoeken?? En eerlijk gezegd ik wist het toen ook niet, ware het niet dat ik al zoveel positieve dingen over Iran had gehoord van mensen die er echt geweest waren. Dit leek zo tegenstrijdig met alles wat er over het land in de media verscheen. Dus wat kon ik beter doen dan zelf gaan kijken...?

Om Iran te bezoeken was er enige aanpassing en inleving nodig, zo was er de verplichting tot het dragen van een hoofddoek en het bedekken van alle vrouwelijke vormen. Een indrukkwekkende ervaring was de religie en hoe sterk die daar nog beleefd wordt.

Een bezoek aan het Mausoleum van Ayatolla Khomeini bleek niet vanzelfsprekend want geen mens sprak Engels en ik geen Farsi. Na wat omwegen ben ik in een bus terecht gekomen, die bus leek wel gecharterd door de KVLV van Teheran, ze zat vol met vrouwen, compleet in zwart gehuld en ook op weg naar het bewuste Mausoleum. Ze waren haast euforisch om een bezoek te brengen aan het graf van Ayatolla Khomeini om hun eer te bewijzen aan toch wel de meest ideale schoonzoon, echtgenoot, man tout court die Iran ooit gekend heeft. Hoe deze adonis het zover heeft geschopt is voor mij een kompleet raadsel. Na de Islamitische revolutie in 1979 is hij erin geslaagd Iran 100 jaar terug te brengen in de tijd. De vrouwen werden dus verplicht zich te hullen onder een berg stof, in't zwart natuurlijk want in de zomer lopen de temperaturen hier op tot maar 50°C. Die berg stof wordt "chador" genoemd of letterlijk vertaald "tent"!

Kun je het je voorstellen? In plaats van je jas te nemen neem je je tent... Een andere kompleet geschifte en vrouwonvriendelijke maatregel die dit individu op zijn palmares heeft, is de huwbare leeftijd van vrouwen (meisjes) terug te brengen naar 9 (!) jaar. Dit alles om zo snel mogelijk nieuwe onderdanen te kweken die dan de dood in gejaagd konden worden aan het front tijdens de Iran-Irak oorlog. En toch wordt Ayatolla Khomeini hier nog aanbeden alsware hij Allah himself... Ik zal het nooit echt begrijpen, vrees ik.

Wat echter heel erg voelbaar was, is dat Iran stilaan begint te liberaliseren en te moderniseren. En stilaan nemen de jonge vrouwen terug wat de vorige generatie heeft moeten afgeven, hun vrijheid zich mooi, sexy en verleidelijk te kleden. Het was me al opgevallen dat de lange, grote chadors in de grote steden langzaam aan het verdwijnen zijn voor trendy, nette en uiterst gecentreerde vestjes tot net boven kniehoogte. En ook de hoofddoekjes worden steeds kleiner, af en toe een weerbarstige haarlok onthullend en in een onoplettend moment durft die zelfs al eens afglijden. Goed zo meisjes!

Een andere zeer aangename ervaring zijn mijn ontmoetingen met de Iraanse bevolking, ze zijn echt onvoorstelbaar vriendelijk en gastvrij. Een dagje in een stad rondlopen levert talloze uitnodigingen op voor familiefeestjes, picknicks, bezoekjes,... en overal is het onthaal even vriendelijk en uitbundig. Er worden kosten nog moeite gespaard om het je naar je zin te maken. En al deze ervaringen hebben ertoe bijgedragen dat Iran een blijvende indruk heeft nagelaten.

Naar blog overzicht