travelthoughts

Hoogtevrees?

Lasbril?

Uw verslaggever ter plaatse was afgelopen zondag 1 van de 1,5 miljoen bezoekers op de Wereld tentoonstelling van Shanghai!

Met wachttijden tot 5u per paviljoen ben ik er toch in geslaagd er 6 te bezoeken, het grote voordeel van in een klein landje te wonen!

Ik was in het gezelschap van 2 Belgen en 2 Amerikanen en onze strategie was de volgende: rondwandelen op de expo, de sfeer opsnuiven en de paviljoenen langs de buitenkant bekijken. Dat van België zouden we bezoeken en we zouden de Amerikanen meesmokkelen. In ruil zouden zij hetzelfde doen met ons bij het Amerikaans paviljoen. Gezien de drukte zou dat al een serieuze agenda zijn........

Maar het eindresultaat zijn 6 paviljoenen, onze totale wacht/aanschuiftijd was ongeveer 15 min... Buiten België en de USA bezochten we: Nederland, Frankrijk, Zweden en Duitsland.

Vanwaar onze efficientie? In elk land konden inwoners van dat land binnen via de fast lane en dus zonder aanschuiven.

Dus bij het Hollands paviljoen waren wij Neiderlandersh en ons paspoort lag bij de immigratie... Bij het Frans Paviljoen hebben we in het Frans uitgelegd dat we Fransen waren maar ons paspoort niet bijhadden, bij het Duits paviljoen waren we Duitsers en bij het Zweeds... Hebben we gezegd dat we van den Atlas waren en geen opslag hebben gekregen omdat we dat paviljoen daar gesponsord hebben :-)...

Het grootste deel van de fun was eigenlijk altijd onze uitleg om er zonder aanschuiven binnen te raken! Onze Amerikaanse collega's waren iets minder overtuigend want in het Canadese mochten we zo niet binnen...

Maar het was een hele plezante uitstap, en van de gevreesde drukte hebben we gelukkig niet teveel last gehad...

Een greep uit de foto's vinden jullie hier.

NiHow!

Mijn eerste werkdagen zitten erop en vandaag heb ik een dagje vrij, ttz, ik ben werkloos. Technisch werkloos meer bepaald want er is vandaag geen electriciteit in het gebouw van Pneumatech ('den overkant' maar dan in Wuxi) waar Engineering gehuisvest is. Zonder laptop kan ik dus niet veel meer gaan doen dan in het donker zitten. Geen zorgen echter, in China zijn we flexibel... De werkdag (en het werk) wordt zaterdag ingehaald...

Maar dus is vandaag een ideale gelegenheid om jullie te updaten over mijn 'belevenissen' hier...

Ik zit in een spiksplinternieuw hotel dat nu iets meer dan 3 weken geopend is. Ik ben proefkonijn voor den Atlas wat dat betreft. Als dat hotel goeie prijzen geeft en ik tevreden ben, is het een interessant alternatief voor de andere hotels in de stad. Tegelijk ben ik proefkonijn voor het hotel want ik ben de eerste Europese "long staying" guest, en als ik content ben komen er misschien meer,...

Een plezante manier van proefkonijn zijn moet ik zeggen ;-) Zo mag ik vanavond gaan dineren met en op kosten van de General Manager van het spel hier omdat hij zich persoonlijk wil verontschuldigen voor de vergissing met mijn booking (er was echter geen vergissing enkel een klein misverstand en dat was geheel te wijten aan de 'sublieme' organisatie van heel dit project ;-) )...

Het was helemaal perfect geweest als ik het restaurant had mogen kiezen want die chique Japanner op het 22ste verdiep ziet er verrukkelijk uit. Het wordt echter het "gewone" restaurant waarvan ik enkel het ontbijt als referentie heb.

Maar die referentie kan ook al tellen! Een gigantisch buffet met Westers, Chinees en Japans ontbijt. Nu een mens kan aan veel dingen wennen maar 's morgens spreken gewokte noedels toch niet zo tot mijn verbeelding. Dus ik ben zeer blij met de croissants, het uitgebreide assortiment broodjes, kaas, cornflakes, verloren brood, vers fruit en vooral veeeeeel koffie!

Ontbijt in Hotel Nikko

Over de lunch in de kantine van het werk kan ik ook uitwijden, alleen minder lyrisch. Het betreft een inox plateau met daarop nen berg droge witte rijst, witte kool (de seizoensgroente van het moment) nog wat andere platgekookte drek die op groentes lijkt en dan het vieste: ondefinieerbaar vlees... Als nagerecht een koekske, nu zal je denken, daar is toch niets mis mee......... Wel, ik kan u verzekeren, ik ben er nog niet ingeslaagd het ook daadwerkelijk op te eten... 't Is gelijk kauwen op een mierzoete spons, niet te eten.

Lunch in de bedrijfskantine

Ik weet ondertussen droge witte rijst te apprecieren, maar bovenal geniet ik toch het meest van een extra pistoleeke bij't ontbijt!

Avondeten is dan weer minder een probleem, 't is een beetje zoeken maar iets eetbaars is uiteindelijk altijd wel te vinden. En er is ook een Carrefour op wandelafstand dus dat valt goed mee! Moest ik het echt niet meer kunnen houden kan ik dus vol voor een reep Cote d'Or gaan, maar tot hiertoe kan ik die nog steeds heel goed weerstaan :-)...

Het verkeer hier is ook een interessant gegeven, 't is een soort van chaos maar die heeft dan een andere definitie dan in Belgie. De voorrang is aan de grootste, voor zwakke weggebruikers wordt niet gestopt, er wordt links voorgesorteerd om rechts af te draaien,.......

Greetz!

KR=10

PS: in bijlage het zicht vanuit mijn hotelkamer op dit eigenste moment!

Nog 2 nachtjes in mijn eigen bedje en dan wordt dit mijn nieuwe "thuis" voor de komende maanden:

Het spik splinter nieuwe Nikko Hotel in Woesjie (Wuxi)!

Uw 'reporter ter plaatse' zal u ook van hier trachten op de hoogte te houden van haar belevenissen!